ဒီဒဏ္ရာ
အနာပုပ္ကိုဘဲ
ခဏ ခဏ
ျပည္ညွစ္ထုတ္ေနရ ….၊
အနာနဲ႔ ေဆး
ႏွစ္ခါေတြ႔ေပမဲ့
အျမစ္မၿပတ္
အတြင္းလိုက္စား
ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္သြားေပါ့ …၊
ေဝဒနာ သက္သာဖို႔က
ဘုရားကုနဲ႔မရေတာ့
အတြင္းသား ဖဲ့ထုတ္ …၊
လိုအပ္ရင္
ျဖတ္မလား….
သတ္မလား….
ႀကိဳက္ရာကိုသာ
စဥ္းစားေရြးၾကေပေတာ့ ….၊
( မင္းလြမ္းေနာင္)
မိုက္မဲလိုက္တဲ့ ငါ
ခဏေလးျမင္ အရိပ္ထင္
စြဲလမ္းမႈက အတၱေတြကို
မီးေမာင္းထိုးလိုက္သလို.....၊
မိုက္မဲလိုက္တဲ့ ငါ
ဆူပြက္လႈပ္ရွား အေသြးသားကို
ေစ်းကစားဖို႔ အေရး
ခဏ ခဏ ေတြးမိ...၊
မိုက္မဲလိုက္တဲ့ ငါ
အျဖဴခ်ယ္ထားလွ်က္
အေမွာင္ထဲကို တိုးတေရြ႔ေရြ႔
အတၱတေစၦ ေျခာက္ေနသလိုေပါ့
(မင္းလြမ္းေနာင္)
ပန္းတေနာ္ႏြယ္ဖြား ဧရာကၽြန္းသား
ေတာေက်ာင္း ေဒါင့္ႀကီး
ျမစ္ျပင္အဝ ဘဝအစမွာ
ထြန္းလင္းေတာက္ပ
အလင္းမေလာက္ငွေပမဲ့
သူ႔အဆင္း ေတာက္ပခဲ့တယ္……၊
႐ိုးသားမႈ အၾကင္နာနဲ႔
အႏွိမ္ခံဘဝေတြကို ေတာ္လွန္
ဧရာဝတီကို ဆန္တက္ခဲ့တဲ့
အလင္းျပၾကယ္…….၊
ယံုၾကည္ခ်က္ သစၥာနဲ႔
ရဲရင့္သူတို႔ သမိုင္းကို
ေတာ္လွန္သူတို႔ ေျမမွာ
ေက်ာက္တိုင္တခု စိုက္ထူခဲ့တယ္ ….၊
အေႂကြေစာလို႔ ႏွေမ်ာေပမဲ့
ျဖတ္သန္းခဲ့ရာတေလွ်ာက္လံုးမွာ
ေပးခဲ့ေမတၱာ ထားသစၥာနဲ႔
ခ်ခဲ့တဲ့မ်ဳိးေစ့ သမိုင္းရဲ႕ ေန႔ေတြကို
သူ.. ေရးျခစ္ခဲ့တယ္။
သူသည္ မန္းရွာ…. တဖန္ ေရဆန္
သုခုမေျမာက္တဲ့ ေတာ္လွန္ေျမရဲ႕
အလင္းျပၾကယ္………….၊
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ(၁၄)ရက္ေန႔တြင္ အမ်ဴိးဖ်က္ေလာက္တို႔၏ လုပ္ႀကံျခင္းခံလိုက္ရသည့္ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုးအေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ပဒိုမန္းရွားလားဖန္း သို႔ အမွတ္တရ။
၁၄.၁.၂၀၀၉။
မင္းလြမ္းေနာင္
(ပန္းဧရာ)
ေၾကာက္တက္သူေတြမလာရလို႔
ျခေသၤ့ေလသံ နဲ႔
လာသမွ်လူကို ဆရာလုပ္ခ်င္တယ္…
လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့သူေတြကို
လမ္းေပ်ာက္ေအာင္လဲလုပ္တက္ရဲ႕
အျဖဴေရာင္ စားပြဲထိုးတေယာက္ကို
ကာရာအိုေကအေမွာင္ကိုလည္းပို႔တက္တယ္…..
တိုင္းျပည္ခ်စ္တဲ့သူေတြကိုလည္း
မ်က္ကန္းျဖစ္ေအာင္လုပ္ပစ္တက္တယ္
စက္႐ံုအလုပ္သမေလးရဲ႕ လခ ကိုလည္း
ေတာင္းယူတက္တယ္…..
ပန္းရံအလုပ္သမားတေယာက္ရဲ႕ညေတြကိုလည္း
ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားတယ္
မိမဲ့ဖမဲ့ကေလးတေယာက္ကိုလည္း
ပံုစံခြက္ထဲသြပ္သြင္းဖို႔လဲ လုပ္တက္တယ္……
ဇါတ္တူသားစားတဲ့ ဟသၤာေတြကိုလဲ
အေတာင္တပ္ အစာေကၽြး ေမြး..ထားတယ္
အႏုပညာသမားတေယာက္ရဲ႕ဘ၀ကို
ဖန္ခြက္ထဲမွာလဲ ထည့္ထားတက္တယ္….
အဇၨ်တၱ စိတ္႐ိုင္းေတြကို
ထင္တိုင္းက်ဲခြင့္ေပးတယ္
အဲဒီလုိနဲ႔ ဒီၿမိဳ႕ႀကီးမွာ
ေၾကာက္တက္သူေတြေတာင္
ရွားပါးသြားခဲ့ၿပီ….
မင္းလြမ္းေနာင္
မေျပလည္မြန္းက်ပ္တဲ့ ဘ၀ကိုစြန္႔ခြာ
မွ်တတဲ့ လြတ္လပ္မႈေတြကို
ေတာင္းတ တပ္မက္လြန္းလို႔
က်ေနာ္ဟာ …
အိပ္ယာအသစ္ရွာဖို႔
အေ၀းကို ေျပးထြက္ခဲ့သူ တေယာက္ပါ။
တကယ္ပါ
ဗိုလ္ေန၀င္းဆိုတဲ့ စစ္အာဏာ႐ူး
အာဏာသိမ္းၿပီး
ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြေအာက္မွာ
ႀကီးျပင္းလာခဲ့ရသူ တေယာက္ေပမို႔
အစစအရာရာ
အေတြ႔အႀကဳံေတြကလည္း
ျပည့္စုံလုံေလာက္ေအာင္
ပါမလာခဲ့တာကေတာ့အမွန္။
အဲ့ဒီေနာက္ …
ဆက္လွန္လာခဲ့တဲ့ စာမ်က္ႏွာေတြမွာေတာ့
အေတြ႔အႀကံဳေကာင္းတခ်ဳိ႕
ဘ၀အတြက္ ဗဟုသုတေကာင္းတခ်ဳိ႕
ေကာင္းေကာင္းႀကီး ထပ္တိုးလာခဲ့တာကေတာ့
တကယ့္ အမွန္တရားပါ။
ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔ခ်င္ပါတယ္
ဒါေပမဲ့ ဘ၀အေတြ႔အႀကံဳတခ်ဳိ႕အရ
တကိုယ္ေကာင္း အတၱႀကီးသူေတြအတြက္
ခပ္ရင့္ရင့္ စကားလုံးေတြကို
က်ဳပ္ သုံးပါရေစ
က်ဳပ္သုံးတဲ့ စကားလုံးေတြကို
မိတ္ေဆြနားလည္မႈေပးၿပီး
က်ဳပ္ကဗ်ာကို
ႏွလုံးသားနဲ႔ ဖတ္ၾကပါေလ …။
လက္ရွိျဖစ္တည္ေနတဲ့ဒီဘ၀မွာ
က်ဳပ္ေလ…. ငရဲဆိုတာကို
မေရာက္ဖူးခဲ့ပါ
ဒါေပမဲ့ …
အဲ့ဒီ စနစ္ဆိုးရဲ႕ေအာက္မွာ
သိနားလည္သူေတြ ခံစားေနရတာ
ငရဲတမွ် ပူျပင္းလွတာ
အမွန္ပါ … အမွန္ပါ
တကယ္ဆိုရင္ …
အမွားျပဳမိတတ္ၾကတာ
ေလာကရဲ႕ သဘာ၀ေပမို႔
ေလာကီသားတိုင္း
အနည္းနဲ႔ အမ်ားဆိုသလို
အမွားနဲ႔မကင္း တတ္ၾကတာ
ေလာကရဲ႕သဘာ၀ပါ။
ဒါေပမဲ့ကြာ …
အမွားကိုသိၿပီး
အမွန္ကို မျပင္ႏုိင္
တကိုယ္ေကာင္း အတၱႀကီးစိုးလြန္းၿပီး
ဆင္ကန္းေတာတိုး
သိရက္နဲ႔ ဆက္မိုက္ေနၾကသူေတြကိုေတာ့
က်ဳပ္ ရြံ႕မုန္း မုန္းတဲ့
စာရင္းမွာ ထည့္ထားရဲ႕။
ဆက္ေလွ်ာက္ေနအုံးမွာပါ …
ခရီးလမ္းေတြ
ဆုံးသည့္အထိေပါ့
တိုက္ခိုက္ရအုံးမယ္
အမွန္တရားဆိုတဲ့
မွ်တတဲ့ လြတ္လပ္မႈအတြက္
ၾကည့္လိုက္စမ္းပါ
႐ုိင္းလိုက္တာကြာ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္မလုံ
ကိုယ့္ ကိုယ္က်င့္တရားကိုေတာင္
ကိုယ္ မယုံၾကည္ၾကသူေတြ
တခါတေလလည္း ဒင္းတို႔က
စာမ်က္ႏွာေတြကို
တရြက္ျခင္းေက်ေအာင္ မဖတ္
စာမ်က္ႏွာေတြကို
အထပ္လိုက္အထပ္လိုက္ ေက်ာ္လွန္ဖို႔
အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ
ႀကိဳးစားေနၾကေလရဲ႕။ အထီးက်န္ မဟုတ္ဘူးေဟ့ …
အသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ႔ကြ
အာဏာကို ေသနတ္ေျပာင္းကထုတ္
ျပည္သူေတြကို
အေၾကာက္တရားနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေနသူေတြကို
ရရာလက္နက္ကိုကိုင္
က်ရာအခန္းက
အျမစ္ျပဳတ္ေအာင္ ေတာ္လွန္သြားမယ္ …။ ။
ဇာနည္ေမာင္
